Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

no consistency

  • 1 cōnstantia

        cōnstantia ae, f    [constans], steadiness, firmness, constancy, perseverance: dictorum: vocis atque voltūs, N.: quantum haberet in se boni constantia, discipline, Cs.: Nec semel offensae cedet constantia formae, H.—Fig., agreement, harmony, symmetry, consistency: dictorum atque factorum: ea constantiae causā defendere, for consistency's sake: promissi, adherence to.—Firmness, steadfastness, constancy, self-possession: vestra: eorum: hinc constantia, illinc furor: firmamentum constantiae est fides: animi, O.—In the Stoic philos., self-possession, placidity: sunt tres constantiae.
    * * *
    perseverance; harmony; steadfastness, persistence; firmness; courage; loyalty; steadiness, regularity, consistency; constancy; resistance to change

    Latin-English dictionary > cōnstantia

  • 2 Constantia

    1.
    constantĭa, ae, f. [1. constans].
    I.
    A firm standing, steadiness, firmness, immutability, unchangeableness, constancy, perseverance (in good prose;

    esp. freq. in Cic.): (stellarum) perennes cursus atque perpetui cum admirabili incredibilique constantiā,

    Cic. N. D. 2, 21, 55; cf. id. ib. §

    56, and 3, 9, 23: dictorum conventorumque,

    id. Off. 1, 7, 23; cf.

    promissi,

    id. Att. 4, 19 (17), 1:

    tantā constantiā vocis atque voltūs,

    Nep. Att. 22, 1: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. B. Alex. 26.—
    II.
    Trop., agreement, harmony, symmetry, consistency:

    testimoniorum,

    Auct. Her. 2, 6, 9:

    ordo et constantia et moderatio dictorum omnium atque factorum,

    Cic. Off. 1, 28, 98:

    non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    id. Tusc. 5, 10, 31:

    in quibus (orationibus) forsitan magis requiratur constantia,

    id. Clu. 51, 141; cf.:

    constantiae causā,

    for consistency's sake, id. ib. 2, 2, 5:

    quae autem est inter augures conveniens et conjuncta constantia?

    id. Div. 2, 39, 82:

    officii,

    id. Sull. 1, 2. —
    2.
    Firmness of character, steadfastness, immovability, constancy, self - possession:

    is, qui moderatione et constantiā quietus animo est sibi ipse placatus, ut nec tabescat molestiis, etc.,

    Cic. Tusc. 4, 17, 37; cf. id. ib. 4, 17, 38:

    Catoni cum incredibilem tribuisset natura gravitatem, eamque ipse perpetuā constantiā roborasset semperque in proposito susceptoque consilio permansisset, etc.,

    id. Off. 1, 31, 112:

    si soceri Scauri constantiam (ceperis),

    id. Verr. 1, 17, 52:

    benevolentiam, non... ardore quodam amoris, sed stabilitate potius et constantiā judicemus,

    id. Off. 1, 15, 47:

    firmamentum constantiae est fides,

    id. Lael. 18, 65:

    hinc constantia, illinc furor,

    id. Cat. 2, 11, 25; id. Sest. 41, 88; id. Phil. 7, 4, 14; id. Off. 1, 28, 98; Nep. Thras. 1, 1; Hor. Epod. 15, 15; Liv. 42, 62, 11:

    de eorum fide constantiāque dubitatis?

    Caes. B. G. 7, 77; Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 10:

    animi,

    Ov. M. 11, 293:

    morum,

    Tac. H. 3, 86; id. A. 13, 30 fin.; Sen. Const. Sap. 1, 1 sqq.: sunt et alia ingenita quaedam adjumenta vox, latus, patiens laboris valetudo, constantia, decor, i. e. natural firmness, intrepidity, Quint. prooem. § 27 Meyer.; cf. id. 6, prooem. § 11; 12, 5, 2.— Acc. to the notions of the Stoics, = eupatheia; in plur.: sic quattuor perturbationes sunt, tres constantiae ( = eupatheias treis, Diog. L. 7, 115), Cic. Tusc. 4, 6, 14; cf. Aug. Civ. Dei, 14, 8.
    2.
    Constantia, ae, f., a Roman proper name, Lact. Mort. Pers. 15, 1, 6; Amm. 21, 15, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > Constantia

  • 3 constantia

    1.
    constantĭa, ae, f. [1. constans].
    I.
    A firm standing, steadiness, firmness, immutability, unchangeableness, constancy, perseverance (in good prose;

    esp. freq. in Cic.): (stellarum) perennes cursus atque perpetui cum admirabili incredibilique constantiā,

    Cic. N. D. 2, 21, 55; cf. id. ib. §

    56, and 3, 9, 23: dictorum conventorumque,

    id. Off. 1, 7, 23; cf.

    promissi,

    id. Att. 4, 19 (17), 1:

    tantā constantiā vocis atque voltūs,

    Nep. Att. 22, 1: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. B. Alex. 26.—
    II.
    Trop., agreement, harmony, symmetry, consistency:

    testimoniorum,

    Auct. Her. 2, 6, 9:

    ordo et constantia et moderatio dictorum omnium atque factorum,

    Cic. Off. 1, 28, 98:

    non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    id. Tusc. 5, 10, 31:

    in quibus (orationibus) forsitan magis requiratur constantia,

    id. Clu. 51, 141; cf.:

    constantiae causā,

    for consistency's sake, id. ib. 2, 2, 5:

    quae autem est inter augures conveniens et conjuncta constantia?

    id. Div. 2, 39, 82:

    officii,

    id. Sull. 1, 2. —
    2.
    Firmness of character, steadfastness, immovability, constancy, self - possession:

    is, qui moderatione et constantiā quietus animo est sibi ipse placatus, ut nec tabescat molestiis, etc.,

    Cic. Tusc. 4, 17, 37; cf. id. ib. 4, 17, 38:

    Catoni cum incredibilem tribuisset natura gravitatem, eamque ipse perpetuā constantiā roborasset semperque in proposito susceptoque consilio permansisset, etc.,

    id. Off. 1, 31, 112:

    si soceri Scauri constantiam (ceperis),

    id. Verr. 1, 17, 52:

    benevolentiam, non... ardore quodam amoris, sed stabilitate potius et constantiā judicemus,

    id. Off. 1, 15, 47:

    firmamentum constantiae est fides,

    id. Lael. 18, 65:

    hinc constantia, illinc furor,

    id. Cat. 2, 11, 25; id. Sest. 41, 88; id. Phil. 7, 4, 14; id. Off. 1, 28, 98; Nep. Thras. 1, 1; Hor. Epod. 15, 15; Liv. 42, 62, 11:

    de eorum fide constantiāque dubitatis?

    Caes. B. G. 7, 77; Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 10:

    animi,

    Ov. M. 11, 293:

    morum,

    Tac. H. 3, 86; id. A. 13, 30 fin.; Sen. Const. Sap. 1, 1 sqq.: sunt et alia ingenita quaedam adjumenta vox, latus, patiens laboris valetudo, constantia, decor, i. e. natural firmness, intrepidity, Quint. prooem. § 27 Meyer.; cf. id. 6, prooem. § 11; 12, 5, 2.— Acc. to the notions of the Stoics, = eupatheia; in plur.: sic quattuor perturbationes sunt, tres constantiae ( = eupatheias treis, Diog. L. 7, 115), Cic. Tusc. 4, 6, 14; cf. Aug. Civ. Dei, 14, 8.
    2.
    Constantia, ae, f., a Roman proper name, Lact. Mort. Pers. 15, 1, 6; Amm. 21, 15, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > constantia

  • 4 aequālis

        aequālis e, adj. with comp.    [aequo], equal, like, even, on a par: virtutes inter se: eis genus, eloquentia, aetas aequalia, S.—Of the same age, equally old: chorus aequalis Dryadum, V. — As subst, a contemporary, fellow: aequali suo inservire, T.: dilexi senem, ut aequalem: Aristides Themistocli (gen.), N.—Living at the same time, contemporary, coeval, and subst, a contemporary: Ennio: temporibus illis scriptor, L.—Coeval, coexistent: benevolentia ipsius aequalis aetati, as old as himself: urbis mortali corpori, lasting only as long as, L.: aequali tecum pubesceret aevo, V. — Uniform, level, even, steady: loca, S.: terra ab omni parte, O.: aequali ictu freta scindere, O.: sonitus... aequalior accidens auribus, L.: nil aequale homini fuit illi, no consistency, H.
    * * *
    I
    aequale, aequalior -or -us, aequalissimus -a -um ADJ
    equal, similar; uniform, level, flat; of the same age/generation/duration
    II
    comrade; person of one's age/rank/ability, contemporary; equivalent

    Latin-English dictionary > aequālis

  • 5 convenientia

        convenientia ae, f    [conveniens], agreement, harmony, symmetry: naturae: rerum in amicitiā: naturae cum extis.
    * * *
    agreement (things), consistency; harmony (music); arrangement; convention

    Latin-English dictionary > convenientia

  • 6 crassitūdō

        crassitūdō inis, f    [crassus], thickness: parietum pedes V, Cs.: in quo (libramento) nulla: fornicum, L.: stipites feminis crassitudine, Cs.— Density: aeris.
    * * *
    thickness (measure); density/consistency (liquid); richness (soil); sediment

    Latin-English dictionary > crassitūdō

  • 7 congruentia

    consistency/accordance; proper way; similarity/likeness; symmetry/proportion

    Latin-English dictionary > congruentia

  • 8 inconstans

    I.
    Of persons:

    mihi ridicule es visus esse inconstans, qui eundem et laederes, et laudares,

    Cic. Rosc. Com. 6, 19:

    populus in omnibus inconstantissimus,

    Sen. Ep. 99.—
    II.
    Of inanim. and abstr. things:

    inconstans est, quod ab eodem de eadem re diverse dicitur,

    Cic. Inv. 1, 50, 93:

    litterae,

    id. Fam. 10, 16:

    venti,

    Plin. 18, 35, 80, § 352:

    medendi arte nulla inconstantior,

    id. 29, 1, 1, § 2:

    quid inconstantius Deo?

    Cic. Div. 2, 62. — Sup.:

    inconstantissimo vultu et maestissimo,

    Gell. 13, 30, 7.— Adv.: inconstanter, inconstantly, capriciously, inconsistently:

    jactantibus se opinionibus inconstanter et turbide,

    inconsistently and confusedly, Cic. Tusc. 4, 10, 24:

    loqui,

    id. Ac. 2, 17, 53:

    haec dicuntur inconstantissime,

    without the least consistency, id. Fin. 2, 27, 88:

    adductus primo ita negare inconstanter, ut, etc.,

    Liv. 40, 55, 5:

    prodire,

    Hirt. B. Afr. 82: agens, M. Aurel. ap. Front. ad Caes. 3, ep. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > inconstans

  • 9 inconstanter

    I.
    Of persons:

    mihi ridicule es visus esse inconstans, qui eundem et laederes, et laudares,

    Cic. Rosc. Com. 6, 19:

    populus in omnibus inconstantissimus,

    Sen. Ep. 99.—
    II.
    Of inanim. and abstr. things:

    inconstans est, quod ab eodem de eadem re diverse dicitur,

    Cic. Inv. 1, 50, 93:

    litterae,

    id. Fam. 10, 16:

    venti,

    Plin. 18, 35, 80, § 352:

    medendi arte nulla inconstantior,

    id. 29, 1, 1, § 2:

    quid inconstantius Deo?

    Cic. Div. 2, 62. — Sup.:

    inconstantissimo vultu et maestissimo,

    Gell. 13, 30, 7.— Adv.: inconstanter, inconstantly, capriciously, inconsistently:

    jactantibus se opinionibus inconstanter et turbide,

    inconsistently and confusedly, Cic. Tusc. 4, 10, 24:

    loqui,

    id. Ac. 2, 17, 53:

    haec dicuntur inconstantissime,

    without the least consistency, id. Fin. 2, 27, 88:

    adductus primo ita negare inconstanter, ut, etc.,

    Liv. 40, 55, 5:

    prodire,

    Hirt. B. Afr. 82: agens, M. Aurel. ap. Front. ad Caes. 3, ep. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > inconstanter

  • 10 natura

    nātūra, ae, f. [nascor], birth.
    I.
    Lit. (very rare):

    naturā tu illi pater es, consiliis ego,

    Ter. Ad. 1, 2, 46; cf.:

    naturā pater,

    id. ib. 5, 7, 4.—
    II.
    Transf. (freq. and class.; syn.: indoles, ingenium).
    A.
    The nature, i. e. the natural constitution, property, or quality of a thing:

    quod autem animal est, id motu cietur interiore et suo: nam haec est natura propria animae et vis,

    Cic. Rep. 6, 26, 28:

    ipsumque per se sua vi, sua natura, sua sponte laudabile,

    id. Fin. 2, 15, 50:

    ab ipsa natura loci,

    id. Agr. 2, 35, 95:

    quali esset natura montis, qui cognoscerent misit,

    Caes. B. G. 1, 21:

    loci,

    id. ib. 1, 2: tigna secundum naturam fluminis procumberent, according to the nature or natural course of the river, Caes. B. G. 4, 17: insula naturā triquetra, by nature, i. e. in shape, id. ib. 5, 13:

    naturas apibus quas Juppiter ipse Addidit expediam,

    Verg. G. 4, 149.—
    2.
    Of character, nature, natural disposition, inclination, bent, temper, character:

    cognitum per te ipsum, quae tua natura est, dignum tuā amicitiā judicabis,

    Cic. Fam. 13, 78, 2:

    prolixa beneficaque,

    id. ib. 3, 8, 8; Liv. 22, 59: mihi benefacere jam ex consuetudine [p. 1190] in naturam vertit, has become natural, Sall. J. 85, 9.—Prov.:

    consuetudo est secunda natura,

    August. adv. Jul. 5, 59 fin.; Macr. S. 7, 9, 7; cf.:

    voluptatem consuetudine quasi alteram naturam effici,

    Cic. Fin. 5, 25, 74:

    naturam expellas furcā, tamen usque recurret,

    Hor. Ep. 1, 10, 24:

    facere sibi naturam alicujus rei,

    to accustom one's self to a thing, Quint. 2, 4, 17:

    desideria naturae satiare,

    Cic. Fin. 2, 8, 25.—
    B.
    The nature, course, or order of things:

    quod rerum natura non patitur,

    Cic. Ac. 2, 17, 55:

    delabi ad aequitatem et ad rerum naturam,

    id. Fam. 6, 10, 5:

    naturae satisfacere,

    i. e. to die, Cic. Clu. 10, 29; so,

    naturae concedere,

    Sall. J. 14, 15:—Personified:

    quis vero opifex praeter naturam, quā nihil potest esse callidius, tantam sollertiam persequi potuisset in sensibus? quae primum oculos membranis tenuissimis vestivit, etc.,

    Cic. N. D. 2, 57, 142:

    frui primis a natura datis,

    id. Fin. 2, 11, 34:

    homines rationem habent a naturā datam,

    id. ib. 2, 14, 45:

    et homini praecipui a naturā nihil datum esse dicemus,

    id. ib. 2, 33, 110:

    quae (membra corporum) ipsa declarant procreandi a naturā habitam esse rationem,

    id. ib. 3, 19, 62:

    omnis natura vult esse conservatrix sui,

    id. ib. 4, 7, 16; 5, 15, 41;

    5, 20, 56: illam partem bene vivendi a natura petebant, eique parendum esse dicebant,

    id. Ac. 1, 5, 19.—
    2.
    Nature, i. e. the world, the universe:

    Cleanthes totius naturae menti atque animo hoc nomen (dei) tribuit,

    Cic. N. D. 1, 14, 37.—
    3.
    Nature, i. e. consistency with nature, possibility:

    in rerum naturā fuisse,

    Cic. Rab. Perd. 8, 24:

    hoc quoque in rerum naturam cadit,

    is a possible case, Quint. 2, 17, 32:

    judicatum est enim, rerum naturam non recipere, ut, etc.,

    that it is not in accordance with nature, not possible, Val. Max. 8, 1, abs. 13:—
    C.
    An element, thing, substance:

    Aristoteles quin tam quandam naturam censet esse, e qua sit mens,

    Cic. Tusc. 1, 10, 22: de naturis autem sic sentiebat;

    primum uti quattuor initiis rerum illis quintam hanc naturam... non adhiberet, etc.,

    id. Ac. 1, 11, 39:

    natura tenuis aëris,

    Lucr. 2, 232.—
    D.
    The natural parts, organs of generation:

    cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,

    Cic. N. D. 3, 22, 55:

    quaedam matrona visa est in quiete obsignatam habere naturam,

    id. Div. 2, 70, 145; cf. Varr. R. R. 3, 12, 4; 2, 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > natura

  • 11 perpetuitas

    perpĕtŭĭtas, ātis, f. [perpetuus], uninterrupted or continual duration, uninterrupted progress or succession, continuity, perpetuity (good prose; cf.

    infinitas): non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    i. e. from their consistency, Cic. Tusc. 5, 10, 31:

    ad perpetuitatem,

    to perpetuity, forever, id. Off. 2, 7, 23:

    in vitae perpetuitate,

    through the whole course of our lives, id. ib. 1, 33, 119:

    perpetuitas verborum,

    an unbroken succession, id. de Or. 3, 49, 190:

    sermonis,

    id. ib. 2, 54, 120:

    dicendi,

    id. Or. 2, 7:

    laudis,

    id. Fam. 10, 25.—In plur.:

    et opacae perpetuitates,

    unbroken tracts of land, Vitr. 2, 10. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > perpetuitas

  • 12 spissitudo

    spissĭtūdo, ĭnis, f. [id.], thickness, density, consistency (post-Aug. and very rare):

    aëris crassi,

    Sen. Q. N. 2, 30, 4:

    mellis,

    Scrib. Comp. 4; 5:

    emplastri,

    id. ib. 81:

    non nimis liquida,

    id. ib. 37:

    spissitudinem ejus absolvere,

    Pall. 12, 17, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > spissitudo

См. также в других словарях:

  • Consistency (disambiguation) — Consistency can refer to: Consistency (negotiation), the psychological need to be consistent with prior acts and statements Consistency , an 1887 speech by Mark Twain The consistency criterion, a measure of a voting system requiring that where… …   Wikipedia

  • consistency concept — conˈsistency ˌconcept noun [singular] ACCOUNTING one of the basic principles of accounting, which says that there should be consistency in accounting methods * * * consistency concept UK US noun [S] (also consistency principle) ► ACCOUNTING a… …   Financial and business terms

  • Consistency Theory — Studio album by 1200 Techniques Released January 9, 2004 Recorded …   Wikipedia

  • consistency — [kən sis′tən sē] n. pl. consistencies [ML consistentia: see CONSISTENT] 1. a) the condition of holding together; firmness or thickness, as of a liquid b) amount or degree of this [oil of the wrong consistency] 2. agreement; harmony; logical… …   English World dictionary

  • consistency — [n1] thickness bendability, bendableness, compactness, density, elasticity, fabric, firmness, flexibility, frangibility, hardness, limberness, moldability, organization, plasticity, pliability, softness, solidity, suppleness, texture, viscidity,… …   New thesaurus

  • consistency — index adjustment, coherence, compatibility, concordance, conformity (obedience), consensus, constant …   Law dictionary

  • Consistency Check —   [engl.], Konsistenzprüfung …   Universal-Lexikon

  • consistency — 1590s, firmness of matter, from M.L. consistentia or directly from L. consistentem, from consistere (see CONSIST (Cf. consist)). Meaning state of being in agreement or harmony (with something) is from 1650s; meaning self consistent is from 1716 …   Etymology dictionary

  • consistency — (also consistence) ► NOUN (pl. consistencies) 1) the state of being consistent. 2) the degree of thickness or viscosity of a substance …   English terms dictionary

  • Consistency model — In computer science, consistency models are used in distributed systems like distributed shared memory systems or distributed data stores (such as a filesystems, databases, optimistic replication systems or Web caching). The system supports a… …   Wikipedia

  • consistency — noun 1 always having the same standard, opinions, etc. ADJECTIVE ▪ absolute, complete ▪ good, great, remarkable ▪ He needs to have better consistency throwing downfield. ▪ …   Collocations dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»